Makaron z kurczakiem, ricottą, pomidorami i ziołami
Makaron z kurczakiem, ricottą, pomidorami i świeżymi ziołami to danie, które od lat cieszy się ogromną popularnością w mojej rodzinie. Po raz pierwszy przygotowałam je według przepisu przekazanego mi przez ciocię, która mieszkała przez kilka lat we Włoszech. Od tamtej pory regularnie wracam do tej receptury, ponieważ łączy w sobie prostotę i elegancję kuchni włoskiej z codzienną wygodą szybkiego gotowania. Danie jest lekkie, kremowe, a jednocześnie sycące – idealne zarówno na rodzinny obiad, jak i romantyczną kolację we dwoje.
Osobiście uwielbiam ten makaron za jego wszechstronność. Kiedyś przygotowałam go w pośpiechu po pracy i od razu zakochałam się w tym, jak szybko można stworzyć pełnowartościowy posiłek z kilku składników. Do dziś to jeden z moich sprawdzonych przepisów, który zawsze się udaje.
Ricotta nadaje kremowej delikatności, pomidorki koktajlowe wnoszą soczystość, a kurczak sprawia, że całość staje się pożywnym daniem głównym. Świeże zioła – bazylia, oregano czy tymianek – przenoszą nas smakiem do Toskanii, gdzie prostota idzie w parze z wyjątkowym charakterem potraw.
Reklama
Możliwe alternatywy dla składników
- Makaron penne można zastąpić makaronem fusilli, tagliatelle lub spaghetti, w zależności od preferencji.
- Filet z piersi kurczaka można wymienić na indyka, cielęcinę lub nawet krewetki, które wprowadzą morski akcent.
- Ricotta może zostać zastąpiona serkiem mascarpone, serkiem śmietankowym lub jogurtem greckim dla lżejszej wersji.
- Pomidorki koktajlowe można zamienić na pomidory malinowe pokrojone w kostkę lub suszone pomidory dla bardziej intensywnego smaku.
- Musztarda francuska świetnie sprawdzi się także w wersji Dijon lub z ziarnami gorczycy.
- Zamiast sosu sojowego można użyć odrobiny sosu Worcestershire albo przyprawy maggi.
Wskazówki dotyczące gotowania
- Makaron zawsze gotuję w dużej ilości wody z dodatkiem soli – to podstawa dobrego smaku.
- Kurczaka kroję w równej wielkości kawałki, aby mięso smażyło się równomiernie i nie wysychało.
- Ricottę dodaję pod sam koniec gotowania, aby zachowała swoją kremową konsystencję.
- Pomidorki najlepiej dusić krótko, tak aby zachowały lekkość i nie rozpadły się całkowicie.
- Świeże zioła dodaję zawsze na końcu – wtedy aromat jest najbardziej intensywny.
Składniki
- Makaron penne: 125 g.
- Filet z piersi kurczaka: 200 g.
- Cebula: 70 g.
- Pomidorki koktajlowe: 150 g.
- Ricotta: 150 g.
- Musztarda francuska: 1,5 łyżeczki.
- Sól i pieprz: do smaku.
- Czosnek: 1 ząbek.
- Sos sojowy: 1 łyżka.
- Świeże zioła (np. bazylia, oregano, tymianek): do smaku.
- Olej roślinny: 1 łyżka.
- 1. Najpierw zagotowuje się duży garnek wody z solą, a następnie wrzuca makaron i gotuje do momentu, gdy będzie al dente.
- 2. Cebulę należy obrać i pokroić w drobną kostkę, a filet z kurczaka podzielić na niewielkie kawałki.
- 3. Pomidorki koktajlowe przecina się na pół, aby podczas duszenia puściły sok i aromat.
- 4. Na patelni rozgrzewa się olej, po czym wrzuca kawałki kurczaka z cebulą i smaży na średnim ogniu przez 6–8 minut, aż mięso nabierze złocistego koloru.
- 5. Do podsmażonego kurczaka dodaje się musztardę, sos sojowy, sól, pieprz oraz przeciśnięty przez praskę czosnek, mieszając wszystko dokładnie.
- 6. Następnie na patelnię trafiają pomidorki koktajlowe, które dusi się pod przykryciem około 4 minut.
- 7. Do powstałego sosu dodaje się ricottę, a potem ugotowany makaron i świeże zioła.
- 8. Całość miesza się delikatnie i pozostawia na patelni jeszcze przez 3–5 minut, aby smaki mogły się połączyć.
- 9. Kiedy chcę, aby potrawa była jeszcze bardziej aromatyczna, dodaję odrobinę startej skórki z cytryny i szczyptę płatków chili. To prosty trik, który sprawia, że danie nabiera charakteru i zachwyca gości swoim smakiem.
Wykonanie przepisu
FAQ
Jak przechowywać makaron z kurczakiem i ricottą, aby zachował świeżość?
Gotowe danie najlepiej przechowywać w szczelnie zamkniętym pojemniku w lodówce, maksymalnie przez 2 dni. Ricotta ma delikatną strukturę i łatwo zmienia smak pod wpływem powietrza, dlatego szczelne zamknięcie zapobiega przenikaniu innych zapachów. Z doświadczenia wiem, że warto polać makaron odrobiną oliwy przed schowaniem – dzięki temu nie sklei się i po podgrzaniu zachowa właściwą konsystencję.
Czy to danie można zamrozić bez utraty smaku i konsystencji?
Zamrożenie tego makaronu jest możliwe, ale trzeba pamiętać, że ricotta po rozmrożeniu może stać się grudkowata. Jeśli chcemy zamrozić porcję, najlepiej zrobić to jeszcze przed dodaniem sera i ricottę wymieszać dopiero po ponownym podgrzaniu. W praktyce sprawdza się także podzielenie potrawy na mniejsze porcje – łatwiej je odmrozić i podać. Makaron i sos można mrozić do 2 miesięcy, szczelnie zapakowane w pojemniku lub woreczku próżniowym.
Jak odgrzewać makaron z ricottą, aby nie zrobił się suchy?
Najlepiej podgrzewać makaron na patelni z dodatkiem 2–3 łyżek mleka lub śmietanki – dzięki temu ricotta odzyska kremową konsystencję, a sos będzie gładki. W mikrofalówce również się uda, ale konieczne jest przykrycie naczynia, aby para zatrzymała wilgoć. Z mojego doświadczenia wynika, że lekkie zamieszanie w trakcie podgrzewania pozwala uniknąć przesuszenia makaronu.
Czy można przygotować wersję bezglutenową lub bez laktozy tego przepisu?
Tak, przepis można z łatwością dostosować. Do wersji bezglutenowej wystarczy użyć makaronu kukurydzianego, ryżowego lub z ciecierzycy, które świetnie chłoną sos. Jeśli chodzi o wersję bez laktozy, można sięgnąć po ricottę bezlaktozową lub zamienić ją na jogurt kokosowy o gęstej konsystencji. Sama testowałam obie opcje i potwierdzam, że smak pozostaje harmonijny, a konsystencja nadal jest kremowa.
Jakie błędy najczęściej popełnia się podczas przygotowania tego dania?
Najczęstsze błędy to: rozgotowanie makaronu, które powoduje utratę sprężystości; dodanie ricotty na zbyt wysokim ogniu, co sprawia, że ser się waży; a także zbyt długie duszenie pomidorków, przez co tracą świeżość i zamieniają się w przeciery. Warto też pamiętać, aby mięso smażyć partiami, a nie wrzucać całej porcji naraz – wtedy kurczak smaży się, a nie gotuje. To drobiazgi, które robią ogromną różnicę w ostatecznym smaku potrawy.
