Pizza na ziemniaczanym spodzie z mozzarellą, pomidorkami koktajlowymi i świeżą rukolą
Pizza na ziemniaczanym spodzie z mozzarellą, pomidorkami koktajlowymi i świeżą rukolą to niezwykła propozycja dla osób, które chcą spróbować czegoś innego niż klasyczna pizza na drożdżowym cieście. Dzięki bazie z ugotowanych i rozgniecionych ziemniaków otrzymujemy delikatny, ale jednocześnie sycący spód, który idealnie komponuje się z kremową mozzarellą oraz lekko kwaśnymi pomidorkami. Całość dopełnia świeża rukola i aromatyczna bazylia, które nadają potrawie świeżości i lekkości.
Osobiście po raz pierwszy spróbowałam tej pizzy na spotkaniu rodzinnym – przepis pochodzi od mojej cioci, która od lat eksperymentuje w kuchni, szukając alternatyw dla tradycyjnych wypieków. Zawsze powtarzała, że w kuchni liczy się pomysłowość i odwaga, dlatego ta pizza szybko stała się jednym z moich ulubionych dań, gdy chcę zaskoczyć gości.
Ten przepis był testowany kilkukrotnie w mojej kuchni i mogę z pełnym przekonaniem powiedzieć, że działa zawsze – niezależnie od tego, czy użyjemy młodych ziemniaków, czy starszych. To idealna propozycja dla osób na diecie bezglutenowej, ale też dla tych, którzy lubią kreatywne podejście do klasycznych potraw.
Reklama
Możliwe alternatywy dla składników
- Ziemniaki: można zastąpić batatami dla słodszego smaku lub kalafiorem dla lżejszej wersji.
- Mozzarella: sprawdzi się ser feta, gorgonzola lub ser żółty typu gouda.
- Pomidorki koktajlowe: można użyć suszonych pomidorów, papryki lub cukinii.
- Rukola: doskonale zastąpi ją świeży szpinak albo młode liście sałaty.
- Oliwa z oliwek: można zastąpić olejem rzepakowym tłoczonym na zimno lub olejem kokosowym.
- Bazylia: alternatywą może być oregano, tymianek albo świeża kolendra.
Wskazówki dotyczące gotowania
- Ziemniaki powinny być dobrze odparowane po ugotowaniu, aby spód nie był zbyt wilgotny.
- Jeśli masa ziemniaczana jest zbyt rzadka, można dodać odrobinę mąki ziemniaczanej lub skrobi kukurydzianej.
- Ser mozzarella najlepiej smakuje świeżo roztopiony, dlatego dodaj go dopiero w drugiej fazie pieczenia.
- Pizzę warto podawać od razu po przygotowaniu, kiedy spód jest jeszcze chrupiący, a rukola świeża.
- Do pieczenia najlepiej używać blachy wyłożonej papierem do pieczenia – spód nie przyklei się i łatwiej go będzie zdjąć.
Składniki
- Ziemniaki: 250 g.
- Mozzarella: 200 g.
- Pomidorki koktajlowe: 150 g.
- Rukola: garść.
- Oliwa z oliwek: 2 łyżki.
- Sól: do smaku.
- Pieprz: do smaku.
- Bazylia: świeża, kilka liści.
- 1. Ziemniaki zostały dokładnie umyte i ugotowane w mundurkach, a następnie odcedzone, lekko przestudzone i obrane ze skórki.
- 2. Po ugotowaniu zostały rozgniecione na gładką masę – można użyć praski do ziemniaków lub tłuczka. Do masy dodano sól oraz jedną łyżkę oliwy z oliwek, aby była bardziej elastyczna.
- 3. Przygotowaną masę rozprowadzono równomiernie na blasze wyłożonej papierem do pieczenia, formując cienki spód o średnicy około 25 cm.
- 4. Spód został wstawiony do piekarnika nagrzanego do 200°C i pieczony przez 15 minut, aż nabrał lekkiej złocistej barwy.
- 5. Po wyjęciu spodu został posmarowany resztą oliwy. Następnie ułożono na nim pokrojone w połówki pomidorki koktajlowe oraz równomiernie rozsypaną mozzarellę.
- 6. Pizza trafiła ponownie do piekarnika na kolejne 5 minut, aby ser się roztopił i lekko zrumienił.
- 7. Po upieczeniu całość udekorowano świeżą rukolą oraz listkami bazylii. Całość została doprawiona świeżo zmielonym pieprzem i podana od razu.
- 8. Jeśli chcesz, aby spód był bardziej chrupiący, przed pieczeniem można posmarować go cienką warstwą oliwy i posypać odrobiną tartego parmezanu. Dzięki temu zyska intensywniejszy smak i lepszą strukturę.
Wykonanie przepisu
FAQ
Jak przechowywać pizzę na ziemniaczanym spodzie, aby zachowała świeżość?
Pizzę najlepiej przechowywać w lodówce, w szczelnie zamkniętym pojemniku lub owiniętą folią spożywczą. Dzięki temu spód ziemniaczany nie wyschnie i nie wchłonie zapachów innych produktów. Z mojego doświadczenia wynika, że pizza smakuje najlepiej do 2 dni po przygotowaniu. Dłuższe przechowywanie pogarsza jej strukturę, ponieważ ziemniaki naturalnie tracą wilgoć i mogą stać się gumowate.
Czy pizzę na ziemniaczanym spodzie można zamrozić?
Tak, pizzę można zamrozić, ale najlepiej zrobić to tuż po upieczeniu samego spodu, przed dodaniem sera i warzyw. Spód należy ostudzić, a następnie zawinąć w papier do pieczenia i folię aluminiową. Taki półprodukt można przechowywać do 2 miesięcy w zamrażarce. Po rozmrożeniu wystarczy dodać dodatki i podpiec ponownie – spód zachowa sprężystość i smak. Gotową pizzę z warzywami również da się zamrozić, ale pomidorki i rukola mogą po rozmrożeniu stracić strukturę.
Jak odgrzewać pizzę na ziemniaczanym spodzie, aby była chrupiąca?
Najlepiej odgrzewać pizzę w piekarniku nagrzanym do 180°C przez około 8–10 minut. Dzięki temu spód odzyska lekko chrupiącą konsystencję, a ser ponownie się roztopi. Unikaj odgrzewania w kuchence mikrofalowej – ziemniaczany spód staje się wtedy miękki i gumowaty. Sprawdzonym sposobem jest też użycie suchej patelni z przykrywką – podgrzewanie na małym ogniu przez 5 minut pozwala zachować strukturę i aromat.
Czy pizza na ziemniaczanym spodzie nadaje się dla osób na diecie bezglutenowej?
Tak, ta pizza jest naturalnie bezglutenowa, ponieważ nie zawiera mąki pszennej. Trzeba jednak zwrócić uwagę na sery i dodatki – niektóre gotowe produkty mogą zawierać śladowe ilości glutenu. Z mojego doświadczenia warto wybierać sery certyfikowane bezglutenowe oraz unikać gotowych sosów, które często mają dodatek skrobi pszennej. Dzięki temu danie jest w pełni bezpieczne dla osób z celiakią lub nietolerancją glutenu.
Jak uniknąć zbyt miękkiego lub wilgotnego spodu ziemniaczanego?
Kluczem jest dokładne odparowanie ziemniaków po ugotowaniu – im mniej wody w masie, tym spód stabilniejszy. Z doświadczenia wiem, że najlepiej ugotowane ziemniaki chwilę podpiec w piekarniku lub odparować na patelni. Jeśli masa nadal wydaje się zbyt mokra, można dodać łyżkę mąki ziemniaczanej lub skrobi kukurydzianej. To działa jak naturalny zagęstnik i sprawia, że spód jest bardziej elastyczny, a po upieczeniu chrupiący.
