Pizza z camembertem, gruszką i szynką parmeńsk
Zawartość
Ta pizza z camembertem, gruszką i szynką parmeńską to połączenie słodyczy, słoności i delikatnego aromatu sera, które tworzy prawdziwie włoską harmonię smaków. To danie idealne dla miłośników niebanalnych połączeń – tych, którzy w kuchni szukają czegoś więcej niż klasycznej margherity.
Połączenie dojrzałej gruszki z kremowym camembertem i chrupiącą szynką parmeńską sprawia, że każda porcja smakuje wykwintnie, a orzechy włoskie i miód dodają jej charakteru rodem z najlepszych włoskich restauracji.
Kiedy pierwszy raz przygotowałam tę pizzę w domu, byłam zdumiona, jak łatwo można uzyskać restauracyjny efekt z prostych składników. Dziś często wracam do tego przepisu, szczególnie gdy chcę zaskoczyć gości lub przygotować coś wyjątkowego na romantyczną kolację. 🍷
Możliwe alternatywy dla składników
- Camembert: można zastąpić serem brie lub innym miękkim serem pleśniowym o łagodnym smaku.
- Szynka parmeńska: sprawdzi się także prosciutto crudo, serrano lub delikatnie podsmażony boczek.
- Gruszka: można użyć jabłka, szczególnie odmiany o słodko-kwaśnym smaku.
- Orzechy włoskie: zamiennie można dodać orzechy laskowe lub prażone migdały.
- Miód: dobrze komponuje się również syrop klonowy lub syrop z agawy, jeśli chcesz wersję wegetariańską.
- Sos pomidorowy: alternatywnie można użyć białego sosu na bazie śmietanki i czosnku dla delikatniejszego smaku.
Wskazówki dotyczące gotowania
- Ciasto warto wcześniej rozwałkować bardzo cienko, aby po upieczeniu było chrupiące.
- Piec pizzę najlepiej na rozgrzanym kamieniu lub blasze, aby uzyskać złociste brzegi.
- Użycie dobrej jakości oliwy przed pieczeniem wzmocni aromat składników.
- Nie przesadzaj z ilością sosu – cienka warstwa wystarczy, by smak był zbalansowany.
- Świeżą bazylię zawsze dodawaj po wyjęciu pizzy z piekarnika, aby zachować jej aromat.
Składniki
- Ciasto na pizzę: 1 porcja (ok. 250 g).
- Sos pomidorowy: 4 łyżki.
- Ser mozzarella tarty: 100 g.
- Ser camembert: 100 g.
- Gruszka dojrzała: 1 sztuka.
- Szynka parmeńska (prosciutto): 4–5 plastrów.
- Orzechy włoskie posiekane: 2 łyżki.
- Miód: 1 łyżeczka.
- Świeża bazylia: garść listków.
- Oliwa z oliwek: 1 łyżka.
- Sól morska i świeżo mielony pieprz: do smaku.
- 1. Przygotowanie ciasta - Jeśli korzystasz z domowego ciasta, wyrób je wcześniej i pozostaw do wyrośnięcia na około 45 minut. Gotowe ciasto rozwałkuj cienko na kształt koła lub prostokąta.
- 2. Przygotowanie sosu - Na małej patelni podgrzej sos pomidorowy z odrobiną oliwy, szczyptą soli, oregano i czosnku. Gotuj przez 3–4 minuty, aż lekko zgęstnieje.
- 3. Nakładanie składników - Na rozwałkowane ciasto nałóż cienką warstwę sosu pomidorowego, następnie rozsyp startą mozzarellę.
- 4. Układanie dodatków - Na wierzchu rozłóż cienkie plasterki gruszki i kawałki sera camembert.
- 5. Dodanie szynki - Na końcu ułóż delikatnie szynkę parmeńską i posyp wszystko posiekanymi orzechami włoskimi.
- 6. Skropienie miodem - Całość delikatnie skrop miodem – dzięki temu pizza po upieczeniu nabierze wyjątkowego słodko-słonego aromatu.
- 7. Pieczenie - Wstaw pizzę do piekarnika nagrzanego do 250°C (najlepiej z funkcją termoobiegu lub kamienia do pizzy) i piecz przez 12–15 minut, aż brzegi się zarumienią.
- 8. Wykończenie - Po upieczeniu odstaw pizzę na 2–3 minuty, następnie udekoruj świeżymi listkami bazylii i odrobiną oliwy z oliwek.
- 9. Serwowanie - Pokrój pizzę na kawałki i podawaj od razu, gdy ser jest jeszcze płynny, a gruszka lekko karmelizowana.
- 10. Podanie alternatywne - Świetnie smakuje również z dodatkiem kilku kropli octu balsamicznego lub świeżo startego parmezanu.
- 11. Mój tip: Jeśli chcesz, by spód był jeszcze bardziej chrupiący, przed pieczeniem posmaruj brzegi ciasta odrobiną oliwy z dodatkiem soli morskiej i czosnku granulowanego.
- 12. Z doświadczenia: Kiedy pierwszy raz przygotowałam tę pizzę, byłam sceptyczna wobec połączenia gruszki i sera pleśniowego – ale efekt przerósł oczekiwania! Smaki doskonale się przenikają, a miód z orzechami tworzy aromatyczną glazurę, której nie sposób się oprzeć. Od tego czasu ta pizza często gości w mojej kuchni – zwłaszcza w chłodniejsze wieczory, kiedy mam ochotę na coś rozgrzewającego, a jednocześnie eleganckiego.
- 13. Ta pizza jest doskonała zarówno na romantyczną kolację, jak i wieczorne spotkanie z przyjaciółmi. Jej przygotowanie nie wymaga wielu składników, a efekt końcowy zawsze zachwyca – lekko słodka, aromatyczna i wyjątkowo kremowa dzięki camembertowi.
Wykonanie przepisu
FAQ
Jak uzyskać bardzo chrupiący spód w domowym piekarniku bez kamienia?
Rozgrzewam piekarnik co najmniej 30–40 minut do 250–270°C, a blachę trzymam w środku, aby nagrzała się jak „pół-kamień”. Rozwałkowane ciasto przenoszę na arkusz papieru do pieczenia, delikatnie nakłuwam widelcem i wstępnie podpiekam 2–3 minuty, dzięki czemu para wodna szybciej ucieka i spód pozostaje suchy. Cienka warstwa sosu, niewielka ilość wilgotnych dodatków oraz pieczenie na najwyższej półce dodatkowo wzmacniają efekt chrupkości.
Jak zapobiec nadmiarowi wilgoci z gruszki i „rozmoknięciu” pizzy?
Kroję gruszkę w bardzo cienkie plastry (2–3 mm), osuszam ręcznikiem papierowym i opcjonalnie podsuszam 5 minut w 180°C na kratce. Na cieście rozprowadzam tylko cienką warstwę sosu, następnie daję ser, a dopiero na nim gruszkę – tłuszcz z sera tworzy barierę przed sokiem z owocu. Jeśli gruszki są bardzo soczyste, oprószam je szczyptą skrobi ziemniaczanej lub kukurydzianej; to wiąże sok podczas pieczenia i chroni strukturę spodu.
Jaka jest najlepsza temperatura i czas pieczenia tej pizzy z camembertem i szynką?
Najlepsze rezultaty uzyskuję w 250–270°C przez 10–15 minut, w zależności od grubości ciasta i mocy piekarnika. Wysoka temperatura szybko żeluje skrobię w mące i karmelizuje brzegi, a jednocześnie topi camembert bez przesuszenia szynki. Jeśli używasz kamienia lub stali do pizzy, rozgrzej je minimum 45 minut; pieczenie skróci się wtedy nawet o 2–3 minuty, a spód będzie wyjątkowo chrupiący dzięki intensywnej przewodności ciepła.
Jak przechowywać i odgrzać pizzę, aby znów była chrupiąca?
Ostudzone kawałki trzymam do 24 godzin w lodówce w pudełku wyłożonym ręcznikiem papierowym, który wchłania wilgoć. Odgrzewam na suchej patelni z przykrywką 3–4 minuty na średnim ogniu, a na końcu podkręcam ogień na 30–60 sekund, by spód się wysuszył. Alternatywnie piekę w 220°C przez 5–6 minut na rozgrzanej blasze. Unikam mikrofalówki, bo zmiękcza skrobię i sprawia, że ciasto staje się gumowate.
Czy mogę przygotować ciasto z wyprzedzeniem i czy to poprawi smak?
Tak, fermentacja „na zimno” w lodówce przez 24–48 godzin daje najlepszy smak i strukturę. Dłuższy, powolny rozkład skrobi przez enzymy rozwija nuty maślane i lekko orzechowe, a gluten staje się bardziej elastyczny, dzięki czemu ciasto lepiej się rozciąga i równiej wyrasta. Kulę ciasta smaruję kroplą oliwy, zamykam w pojemniku, a przed pieczeniem ogrzewam 60–90 minut w temperaturze pokojowej, aby ciasto znów było aktywne i napowietrzone.
Jak przygotować wersję bezglutenową lub bez laktozy, zachowując podobną teksturę?
Do wersji bezglutenowej polecam gotową mieszankę do pizzy z dodatkiem błonnika lub gumy ksantanowej; ciasto będzie bardziej klejące, więc rozprowadzam je mokrymi dłońmi na papierze do pieczenia i piekę o 1–2 minuty krócej, by nie przesuszyć. Wersję bez laktozy przygotowuję, używając serów oznaczonych jako bezlaktozowe; camembert o takiej specyfikacji jest coraz łatwiej dostępny, a mozzarella „lactose free” topi się bardzo podobnie do klasycznej. Szynka i miód nie zawierają laktozy, więc nie wymagają zmian.
Jakie błędy najczęściej psują tę pizzę i jak ich uniknąć?
Zbyt grube rozwałkowanie ciasta powoduje surowy środek; warto celować w cienki placek 2–3 mm. Nadmiar sosu rozmiękcza spód; wystarczy cienka warstwa. Przeładowanie dodatkami utrudnia odparowanie wilgoci; trzymaj proporcje i zostaw 1 cm wolnego brzegu. Zbyt niska temperatura pieczenia wydłuża czas i wysusza wierzch; piekarnik powinien być maksymalnie rozgrzany. Dodawanie świeżej bazylii przed pieczeniem pozbawia ją aromatu; najlepiej posypać nią tuż po wyjęciu z pieca, a miód dodać na sam koniec lub minutę przed końcem, by tylko lekko się skarmelizował.
